De Breakfast Club: mensen verbinden en samenbrengen
“Ik ben de gangmaker op elk feestje”, zegt Maxime Tauran. “Niet omdat ik wil dat de ogen op mij gericht zijn, maar omdat ik wil dat iedereen het naar zijn zin heeft.” Daarom startte ze in 2018 met de Breakfast Club om mensen met elkaar te verbinden. “De Breakfast Club is voor mijn geen doel, maar een middel om voor die verbinding te zorgen.”
“Altijd als er vroeger iets geregeld moest worden deed ik dat”, vertelt ze. “Of het nu ging om honkbalwedstrijdjes organiseren, schoolreunie, klassenuitjes, voetbaltoernooitjes met neefjes, ik deed het allemaal. Ik voelde heel sterk dat ik dat graag wilde doen. Voor mij is het heel belangrijk om mensen blij en gelukkig te zien. Daar word ik zelf ook blij en gelukkig van.”
Dus is ze in 2018 de Breakfast Club begonnen. “Dat doe ik echt 1000% uit liefde om mensen samen te brengen en die verbinding aan te gaan.” Maar het gaat niet alleen om de verbinding, het gaat juist ook om samen een diepere laag te bereiken, dat iedereen zich tijdens een Breakfast Club open en kwetsbaar open durft te stellen. “Als ik me kwetsbaar en open durf op te stellen, dan gaan anderen dat ook doen.”
“Eigenlijk zou ik elke Breakfast Club aan iedereen willen vragen: wie ben je? En wat voel je?” zegt Maxime. “Ik ben niet iemand die zich in een bedrijfsidee vastbijt. Het bedrijf wat ik nu heb is er een die bijdraagt aan die stip op de horizon: mensen met elkaar verbinden. En dat kan best over een tijd een andere vorm aannemen.”
Online Breakfast Club
Toen Corona kwam, konden de geplande Breakfast Clubs niet doorgaan. De eerste paar weken wist Maxime niet zo goed wat ze er mee moest en hoe ze een digitale omslag wilde maken. Maar die kwam er wel. Op 1 april hostte ze de eerste online Breakfast Club via Zoom.
“Ik vond dat in het begin heel ingewikkeld”, zegt ze. “Ik dacht: online kan je toch helemaal geen verbinding met elkaar leggen? Maar toen we eenmaal online waren, leerde ik er heel veel van. De groepen waren veel kleiner en daardoor was het juist makkelijker om die diepere laag te bereiken. De gesprekken waren zo mooi, oprecht en diep, dat we echt tot de kern kwamen en iedereen zijn muurtje liet zakken. Het is alsof je een lijntje voelt vanuit iemands hart naar het jouwe.”
“Wat ik vooral heb geleerd tijdens de online Breakfast Club is beter leren luisteren”, vertelt Maxime. Elke sessie begon ze met de vraag ‘Wat vind je lastig?’ of ‘is er iets waarmee we met je mee kunnen denken?’. “In het begin gaf ik heel snel verschillende oplossingen, omdat ik iedereen zo graag wil helpen. Ik wil mensen behoeden dat ze niet zo lang struggelen zoals ik doe. Ik ben een echte doener en daar wil ik mensen mee helpen.”
“Maar ik besef ook dat als iemand zijn beste zelf wil zijn, zij dat alleen maar zelf kan doen. Dus ik heb leren luisteren naar mensen en geleerd de juiste vragen te stellen: Waarom is dat belangrijk voor je? Wat voelt voor jou goed? Maar ook: wat zou jij nu willen doen?”
Toch geeft ze nog steeds graag voorbeelden aan mensen. “Om ze op weg te helpen en te laten zien welke opties er allemaal zijn. Maar dat vind ik ook wel lastig. Ik ben vaak bang dat ik teveel over mezelf praat en dat mensen denken: het gaat altijd maar over haar.”
Bevestiging zoeken en veel geven
De balans tussen geven en nemen is voor Maxime iets waar ze nog vaak tegen aanloopt. “Ik bied het iedereen aan om vragen in te brengen, maar zelf doe ik het niet”, zegt ze. “Ik vind het heel lastig, en kan heel goed de focus op een ander leggen zodat hij niet op mij ligt. Ik stel me wel kwetsbaar en open op, dat is nodig voor de veilige sfeer die ik met de Breakfast Club wil bereiken, maar ik ga niet altijd zelf helemaal in op de diepere laag, want dan heb ik snel het idee dat ik aan het zeuren ben.”
Het is dan ook niet verrassend als ze zegt dat haar lat intens hoog ligt. “Het kan altijd beter en het is nooit goed genoeg. Ik vind het maken van keuzes daarom ook heel lastig, want voor mijn gevoel doe ik er altijd iemand pijn mee. Soms zou ik wel eens willen dat ik een machine had die keuzes voor me maakt.”
Dus ze geeft heel veel, maakt mensen blij met kleine cadeautjes en alle mensen die naar de offline Breakfast Club gingen kregen een kaartje in de bus. “Dat past gewoon echt bij mij, ik hou er van om mensen blij te maken, al is het maar met een klein gebaar.”
En dat blijft ze doen, online of offline, zolang er maar verbinding is. “Inmiddels zijn de offline Breakfast Clubs weer begonnen. De eerste was in Zwolle op een mooie locatie met een fijne kleine groep. Ik weet nu heel zeker dat ik hier niet mee wil stoppen. Het verbinden van mensen met de Breakfast Club, daar word ik heel gelukkig van.”